aşk olsa gerek gerçi aşktan daha büyük bi tutku bitmicek bi sevgi bu

1 yaşınızdayken sizi elleriyle besledi ve yıkadı.Bütün gece ağlayıp onu uyutmayarak teşekkür ettiniz.

2 yaşınızdayken size yürümeyi öğretti.Size seslendiğinde odadan kaçarak teşekkür ettiniz.

3 yaşınızdayken size özenle yemekler hazırladı.Tabağınızı masanın altına dökerek teşekkür ettiniz.

4 yaşınızdayken elinize rengarenk kalemler tutuşturdu.Evin bütün duvarlarına atlayarak teşekkür ettiniz.

5 yaşınızdayken size cici kıyafetlerle süsledi.Gördüğünüz ilk çamur birikintisine atlayarak teşekkür ettiniz.

6 yaşınızdayken okula kadar sizinle yürüdü.Sokaklarda 'GİTMİYCEEM' diye ağlayarak teşekkür ettiniz.

7 yaşınızdayken size bir top hediye etti.Komşunun camını kırarak teşekkür ettiniz.

9 yaşınızdayken size dualar öğretti, siz her seferinde unutarak teşekkür ettiniz.

11 yaşınızdayken sizi arkdaşınızla sinemaya götürdü 'Sen bizimle oturma' diyerek teşekkür ettiniz.

12 yaşınızdayken zararlı TV programlarını seyretmenizi istemedi.O evde değilken hepsini izleyerek teşekkür ettiniz.

19 yaşınızdayken okul masraflarınızı karşıladı, sizi arabayla kampüse götürdü ve eşyalarınızı taşıdı.Arkadaşlarınızı alay etmesin diye kampüs kapısında vedalaşarak teşekkür ettiniz.

21 yaşınızdayken iş hayatı ve kariyerinizle ilgili size fikir vermek istedi.'Ben senin gibi olmayacağım' diyerek teşekkür ettiniz.

22 yaşınızdayken kep giyme töreninizde size gurular sarıldı.Avrupa seyahati için para isteyerak teşekkür ettiniz.

25 yaşınızdayken düğün masraflarınızı karşıladı, sizin için akıl hem mutlu oldu hem çok duygulandı.Siz dünyanın bir ucuna taşınarak teşekkür ettiniz.

30 yaşınızdayken bebek bakımı hakkında size akıl vermek istedi.'Artık bu ilkel yöntemleri bırak'diyerek teşekkür ettiniz.

40 yaşınızdayken sizi arayıp bir akrabanızın doğum günü hatırlattı.'Anne işim başımdan aşkın' diyerek teşekkür ettiniz.

50 yaşınızdayken o çok hastalandı, haftasonu onu görmeye gittiğinizde mutlu oldu.Ona yaşlıların çocuk gibi nazlı olduğunu söylerek teşekkür ettiniz.

Derken bir gün...o öldü.
O güne kadar onun için yapmadığınız ne varsa, o anda kalbinize bir yıldırım gibi düştü.....


Bilmem herkes ben gibi mi tabikii herkes annesini sever..ama ben kendi sevgimi farklı buluyorum çünkü ben anneme tapıyorum..ona aşığım..herşeyi herkess feda eder tabikii ama ben hakikaten ederim...Bütün arkdşlarım dalga geçer benle kaç yaşındasın yeter artık diye ama annem beni sabah aramassa ona kızabilrm beni unuttun diye..Geçen sene çok zor olmuştu...İlk annemden ayrılışımda aslında çokta ilk sayılmazdı basket nedenyle uzun uzun kamplara,gruplara giderdim..ama bu defa çok farklıydı bütün eşyalarım yanımda bir başına kalmıştım...bi de üstüne üstlük annem beni bıraktığında 'Sen benim kızımsın sana hiç bişey tembh etmiyorum tek istediğim var kendine dikkat et' dedi ve gitti benim kriz o an başladı..annemn kapıdan çıkışı andan itibaren eve geri dönmek istedim...neyse ki annem istnbula taşınmayı göze almıştı derken beni oyaladı ve ben alıştım ama gene de hafta ortasında bi ANNE! krizim tutuoo..garip gelicek ama bu yaşa geldim hala annemii özledim diye ağlıyabiliyorum...gerçekten..ne zmn büyücem bilmiyorum..ama sevgim o kadar kuvvetli ki bazen bundan korkuyorum...kelimelerle anlatamıyacağım bir sevgi yaşıyorum...biz onla anne kız gibi değiliz gerçek dostuz..onun dostluğu üstüne tanımam..ben annemle büyüdüm..olgunlaştım..genç bi kız oldum...onun gibi olmak isterim..belki de bir çok şey yaşadığım paylaştığım için bu kadar bağlandım ve bu anlatılmaz bir bağ..annem benm için hep bi kalkan oldu..yardım etti..belkide beni bu kadar çok koruduğu için yanlz kalınca zorlandım ama gene de ona binlerde kere teşekkür ediyorum..onun sayesinde bu günlere geldim..kendime güvenim var...bir çok şeylee mücadele edicek gücümde var...annemin kızyım ben!!!anneeem gitmesin yaaa onla uyumayı seviorm alıştımda gene toparlanmam zor olucak :( napcam ben yaaaaaa....